
Długi majowy weekend sprzyjał spacerom. Jednym z nich był spacer do Parku Edukacji Globalnej – Wioski Świata, co zaowocowało nowym wpisem.
Park Edukacji Globalnej to wielkoformatowa mapa świata, która przybliża zwiedzającym kulturę i codzienne życie najbiedniejszych środowisk poszczególnych kontynentów. Celem parku jest przekazywanie wiedzy i podnoszenie świadomości na temat różnorodności kulturowej, problemów globalnych i współzależności jakie występują między krajami.
Ogród został zrealizowany przez Salezjański Wolontariat Misyjny „Młodzi Światu”, który już od 15 lat niesie pomoc najuboższym w krajach misyjnych.
WIOSKI ŚWIATA
Park Edukacji Globalnej
ul. Tyniecka 39,
30-323 Krakow, Polska
tel./fax: +48 12 269 23 33
e-mail: wioskiswiata@swm.pl
http://wioskiswiata.org
Afryka
Spacer zaczyna się od wioski Afrykańskiej, gdzie wita nas słoń. W wiosce stoi kilka okrągłych, glinianych domków pokrytych trzciną, charakterystycznych dla północnej Ghany. Do każdego domku można zajrzeć i pooglądać oryginalne eksponaty ukazujące codzienne życie Afrykańczyków.



Australia i Oceania
Dalej mamy kontynent Australii i Oceanii z bambusową chatą na palach. Przed wejściem można sprawdzić czy posiadamy niezbędną wiedzę, by przeżyć w papuaskiej dżungli, przechodząc po polach wielkoformatowej gry „Odkrywcy Papui”. Oprócz pytań, mamy zadania sprawnościowe, np. przejście przez zawalone drzewo czy most linowy. Również i w tej chacie możemy zobaczyć i dotknąć przedmioty codziennego użytku Papuasów: strój wykonany z bambusa i ziaren kakaowca, papuaski telefon czy biżuterię wykonaną z ziaren, nasion, kłów i kości zwierząt.

Azja
Kolejny przystanek to Azja. Można zaglądnąć do niepozornej z zewnątrz Jurty mongolskiej. Jej wnętrze kryje piękne, stylowe, ręcznie malowane meble i mongolskie ozdoby. Przed namiotem, można spróbować swoich sił w dojeniu Jaka.




Europa
W Europie problem ubóstwa i głodu został niemal całkowicie wyeliminowany, nie przekracza 1%. Ale czy to znaczy, że nie jesteśmy biedni?
„My z drugiej połowy XX wieku, rozbijający atomy, zdobywcy księżyca, wstydzimy się miękkich gestów, czułych spojrzeń, ciepłych uśmiechów (…).Dopiero późną nocą, przy szczelnie zasłoniętych oknach, gryziemy z bólu ręce – umieramy z miłości.” – to fragment wiersza Małgorzaty Hillar, który pojawił się na płycie pomnika odsłoniętego w Parku z okazji uroczystości 15-lecia Salezjańskiego Wolontariatu Misyjnego. „Euroman”, rzeźba wykonana z drutów metalowych z jednej strony przypominająca kształtem wizerunek Jezusa Frasobliwego, z drugiej „człowieka z żelaza”, ze skamieniałym sercem. Człowieka opętanego zaawansowaną technologią, zniewolonego otaczającymi go strukturami – współczesny biedny człowiek Europy.

Arktyka
Na Dalekiej Północy, nawet w środku upalnego lata możemy wejść do Igloo i zobaczyć jak wyglądało i jak wygląda dziś życie Eskimosów.
Ameryka Północna
Idąc dalej znajdziemy się na czerwonej ziemi, gdzie można zajrzeć do Indiańskich namiotów. Można przymierzyć pióropusz wodza i czapkę szamana. Prócz tego dowiemy się jak wygląda i do czego służy łapacz snów, co oznaczają zęby łosia przyszyte na indiańskiej sukni ślubnej czy czym był kalumet i co symbolizował. Chętni i odważni mogą strzelić z łuku i spróbować upolować bizona.

Ameryka Południowa
Ostatni kontynent to Ameryka Południowa. Wspinając się po kamienistym zboczu na szczyt góry dochodzimy do andyjskiej chaty. W środku zobaczymy tradycyjne spódnice i haftowane bluzki jakie noszą kobiety w Andach, stroje do tańców oraz okazałą maskę używaną podczas słynnego karnawału. Można przymierzyć tradycyjne peruwiańskie poncho oraz andyjski melonik, a także zagrać na tradycyjnych peruwiańskich instrumentach.
Niestety jak Ameryka Południowa to też biedna ludność mieszkająca w slumsach.